4 Tam olarak nasıl keşfettiğimizle ilgili mantıksız fikirler

Sorunu: Keşfetmek, öğrencilerimizin beyninde yer alır. Göremiyoruz. Sadece öğrencilerimizin ne belirttiğine dayanarak çıkarımlar yapabiliriz. Keşfetmenin hatalı bir şekilde anlaşılması, tam olarak nasıl öğretmemiz gerektiğine dair hatalı bir anlayış anlamına gelir.

Sarah Cottingham tarafından yazılan bu blogda, sezgilerimize karşı çalışan 4 yöntemin keşfedildiğini keşfediyoruz. Keşfetmenin nasıl çalıştığını tam olarak daha iyi anlarsak, tam olarak nasıl öğretileceği konusunda daha iyi kararlar verebiliriz.

Eğitmen Keşfetme Bilimi Atölyesi

Sadece uzmanları taklit etmekten kaçının

Keşfetmenin nihai hedefine bakmak ve öğrencilerin bunu taklit etmesini sağlamak caziptir. Bu, bir konudaki bir “uzman” ın ne yaptığını açıklamak ve öğrencileri uzmanlığı kopyalamak için görevleri ayarlamak anlamına gelir. Örneğin, konunun çoğunu ele almadan önce bir sanatçının tarzını taklit etmek veya sınav endişelerini uygulamak. Bu, profesyonellerin uzmanlıklarını oluşturmak için aldığı keşfedme sürecini görmezden gelir.

Daisy Christodoulou’nun maratonu benzetmesini seviyorum: Maraton koşarak bir maraton için eğitim almaya başlamıyorsunuz. Sağlıklı bir şekilde yersiniz, yeterli uyku alırsınız, kısa, hızlı koşuların yanı sıra daha yavaş, daha uzun olanlar yaparsınız. Özünde, bir maraton koşmak gibi görünmeyen aktiviteleri kullanarak bir maraton koşmak kadar gelişirsiniz.

Bu, derslerimiz için de aynı şeydir. Nihai amaç, öğrencilerin anlayışlarını konular arasında aktarabilmeleri durumunda, bu anlayışı gelecekte inceleyebilir ve bu anlayışı gelecekte kullanabilirlerse, bu anlayışı geliştirmek için ihtiyaç duydukları görevler, en azından değil, sınav sorularını yansıtmaz. ilk.

Öğrenciler ne öğrettiğini keşfetmez

Öğrencilerin belirttiğiniz şeyden yaptıkları anlamlı, belirttiğiniz şeyin (veya en azından gittikleri bitlerin) ve zaten sahip oldukları uygun anlayışın bir kombinasyonudur. Her öğrenci söylediklerinizi anlamak için en azından biraz farklı anlayış kullanacaktır. Bu, her öğrencinin yapılan anlamının en azından biraz farklı olacağı anlamına gelir. Başka bir deyişle, öğrenciler için yeni bir şey açıkladığınızda, önünüzde oturan 30 farklı yorumunuz var.

Öğrenciler ne öğrettiğinizi keşfetmezler. Öğrenciler öğrettiklerinizi yorumladıklarını keşfederler.

Bu, yeni bir şey tanıtmadan önce öğrencilerin uygun önceki anlayışını incelemek konusunda titiz olmamız gerektiği anlamına gelir, örneğin, yazarın tam olarak nasıl kullandığını açıklamaya başlamadan önce hangi sembolizmin olduğunu güvenli bir şekilde anlıyorlar mı? Açıklamamda bu güvenli anlayışla bağlantı kurmam ve ondan gelişmem gerekliliğini, o zaman açıkladığım şeyleri kesin bir anlama yaptıklarını bir kez daha denetlemem gerekliyim.

Performans öğrenme ile aynı değil

Bu oldukça haksız. Öğretmenler olarak, keşfetme işindeyiz, ancak keşfetmenin sadece çıkarılamadığı kadar görülemez. Öğrenmeyi çıkarmak için ne kullanıyoruz? Yapabileceğimiz tek şey: öğrenci performansı (ne belirtiyorlar ve ne yaparlar). Dolayısıyla, performansın keşfetmenin büyük bir işareti olmayabileceğini keşfetmek oldukça rahatsız edicidir.

Performans neden büyük bir öğrenme işareti olmayabilir?

Anında, büyük performans öğrenciler onlara ne öğrettiğinizi keşfetmiş gibi görünebilir. Ancak “öğrenme” ya da en azından öğrencilerimiz için istediğimiz keşfedme uzun süreli bir süreçtir. Bu, uzun vadede aramamız gerektiği anlamına gelir. Öğrencilerin bir kavramı kavradığı birçok dersin yanı sıra birkaç hafta boyunca işaretlerimiz olduğunda, o zaman öğrenmeyi çıkarmaya başlayabiliriz.

Ayrıca, kısa vadede performansı bozan koşullar, uzun vadede keşfedmeyi ve performansı hızlı bir şekilde artırmasını sağlayan koşulları artırabilir, uzun süreli keşfedmeyi desteklemek için sıklıkla çalışmayı bırakabilir (Bjork & Bjork, 2020). Gelişmek için bozulma… daha mantıksız ne olabilir?

Peki, öğrenmeyi teşvik etmek için performansı tam olarak nasıl bozarız?

Uygun zamanda, geri alma yöntemi (düşük bahisli testler), aralık (materyalin gözden geçirilmesi arasındaki zaman boşluklarını bırakma) ve birbirine (farklı çalışma alanlarından alternatif materyal/sorular) gibi yöntemleri kullanabiliriz. Bunlar “arzu edilen zorluklar” olarak adlandırılır (Bjork ve Bjork, 2011), çünkü kısa vadede öğrenciler için işleri daha da zorlaştırırlar (yani performansı daha da kötüleştirir), ancak uzun ömürlü öğrenmeyi geliştirebilir.

Bunlar iyi uygulamak zor olabilir, bu yüzden bunlara daha fazla bakın, öğrencilerin motivasyonunu düşünmek de burada da önemli olabilir.

Becerilerden anlayıştan boşanmayın

Öğretmenler olarak, öğrencilere öğretmek istediğimiz önemli beceriler hakkında zorlaşıyoruz. Bu bizi genel süreçler olarak becerileri öğretmemize neden olabilir. Örneğin, öğrencilerime ne olduğunu açıklayarak tam olarak nasıl “değerlendirilecekleri” konusunda bir ders verebilirim ve onlara bir “değerlendirme” sorusuna yanıt vermek için bir dizi adım sağlayabilirim. Olurkennull